dinsdag 14 juli 2020

Van Abcoude naar Weesp

Zo’n 2 keer per jaar wandelen vriend M en ik door het prachtige, Hollandse landschap. Afgelopen zondag was het weer zover. Startpunt: NS-station Abcoude, om na 14 kilometer langs de rivieren Het Gein en de Vecht in Weesp uit te komen. We waren niet de enigen. Voor het stationsgebouw had een gelegenheidsgroepje NS-wandelaars zich onwennig verzameld. De rood-witte bewegwijzeringstickers leken daardoor overbodig: volg de zonnehoedjes en de route wijst zich vanzelf. Tóch slaagden we erin om het spoor al na 1 kilometer bijster te raken...


...maar daardoor konden we wél fijn lunchen op het aanlokkelijke terras van boutiquehotel 'De Witte Dame', gevestigd in het voormalige stationsgebouw. Dé place to be voor de Abcoudekak: poloshirtjes en suède gespschoenen zover het oog reikte. De buikjes rondgegeten, verliep de rest van de wandeling vlot. Dat gold ook voor het bijpraten. Al lopend stromen verhalen als vanzelf naar buiten. Mooi is dat. Het laatste stuk eindelijk langer van het asfalt af: via de weilanden doorsteken naar Weesp. Traditioneel drinken M en ik dan altijd een welverdiend biertje bij een voor ons onbekende kroeg. Dat bleek in Weesp goed te doen: de keren dat ik dit dorp bezocht, zijn op 2 vingers te tellen.                                                              

Onderweg naar het station stuitten we op een fantastisch 'amusementscentrum' met voornamelijk Amerikaanse en Engelse speelautomaten. Een snoepwinkel waar we onbeperkt penny’s in gleuven mochten laten verdwijnen om ons spelgeluk te beproeven. De eigenaar leek allang blij dat er weer eens bezoek kwam.


dinsdag 7 juli 2020

Boven water

In het diepste diep,
met mijn ogen dicht,
bang om nooit meer boven te komen,
kust warm licht mijn gezicht,
als liefde die wil stromen.